Nieuw York Marathon
Natuurlijk zeg ik niet nieuws als ik vertel dat deze editie van de Rotterdam Marathon wel een beetje zwaar was.
Met temperaturen van 27 graden moet je toch wel gek zijn om 42 kilometer te gaan lopen.
Gelukkig waren er zo'n 20.000 anderen malloten naar Rotterdam gekomen om een van de afstanden te lopen.
Ja je hebt je voor een paar euro's ingeschreven dus dan "moet"je wel.
Dus vol goede moet naar Rotterdam, naar de grote omkleedtent mijn sporttenue aangetrokken en voorzien van het nodige vocht even naar het politiebureau getogen.
Daar troffen een aantal nederlandse en belgische bloggers elkaar en na het maken van de traditionele foto liepen we rustig naar het startvak.
foto: fris voor de start (foto: Hans Verbeek)
Daar kregen we nog een flesje water en na het overbekende "You never walk alone" van Lee Towers ontstak burgemeester Opstelten het kanon het vertrok de meute naar de Erasmusbrug.
Tot de eerste 15 kilometer ging het best redelijk maar daarna moest ik toch wel even wandelen.
Na elke drinkpost deed ik het even rustig aan maar daarna ging ik toch weer lopend verder.
Niet dat het hardlopend was: het was iets sneller dan wandelen.
Opvallend was wel het aantal keren dat mijn naam geroepen werd: de eerste keren dacht je nog, wie is dat, ik ken hem volgens mij niet.
Daarna realiseerde ik me dat mijn naam op mijn shirt gedrukt stond.
Ondertussen de kuip bereikt en toen had ik zoiets: dit gaat niet goed en dit is onverantwoord.
Als ik bij de Coolsingel ben, dan nok ik ermee, dan maar geen medaille.
foto: het zit er bijna op (bjorn paree)
Toen hoorde ik ook dat de wedstrijd gestaakt was en iedereen die nu van de Erasmusbrug kwam mocht het rondje Kralingse Plas niet meer doen werden direct naar de Coolsingel gedirigeerd.
Zo kreeg ik toch een medaille omgehangen voor een marathon die ik nooit heb gelopen.
Tot slot nog even dit: er zijn nu discussies aan de gang of de marathon al dan niet terecht is afgebroken. Maar als organisatie neem je toch nooit de juiste beslissing.
Ik ga me nu lekker rustig voorbereiden op mijn volgende marathon in New York: hoop dat het daar ietsie betere weersomstandigheden zijn.
Met temperaturen van 27 graden moet je toch wel gek zijn om 42 kilometer te gaan lopen.
Gelukkig waren er zo'n 20.000 anderen malloten naar Rotterdam gekomen om een van de afstanden te lopen.
Ja je hebt je voor een paar euro's ingeschreven dus dan "moet"je wel.
Dus vol goede moet naar Rotterdam, naar de grote omkleedtent mijn sporttenue aangetrokken en voorzien van het nodige vocht even naar het politiebureau getogen.
Daar troffen een aantal nederlandse en belgische bloggers elkaar en na het maken van de traditionele foto liepen we rustig naar het startvak.
foto: fris voor de start (foto: Hans Verbeek)
Daar kregen we nog een flesje water en na het overbekende "You never walk alone" van Lee Towers ontstak burgemeester Opstelten het kanon het vertrok de meute naar de Erasmusbrug.
Tot de eerste 15 kilometer ging het best redelijk maar daarna moest ik toch wel even wandelen.
Na elke drinkpost deed ik het even rustig aan maar daarna ging ik toch weer lopend verder.
Niet dat het hardlopend was: het was iets sneller dan wandelen.
Opvallend was wel het aantal keren dat mijn naam geroepen werd: de eerste keren dacht je nog, wie is dat, ik ken hem volgens mij niet.
Daarna realiseerde ik me dat mijn naam op mijn shirt gedrukt stond.
Ondertussen de kuip bereikt en toen had ik zoiets: dit gaat niet goed en dit is onverantwoord.
Als ik bij de Coolsingel ben, dan nok ik ermee, dan maar geen medaille.
foto: het zit er bijna op (bjorn paree)
Toen hoorde ik ook dat de wedstrijd gestaakt was en iedereen die nu van de Erasmusbrug kwam mocht het rondje Kralingse Plas niet meer doen werden direct naar de Coolsingel gedirigeerd.
Zo kreeg ik toch een medaille omgehangen voor een marathon die ik nooit heb gelopen.
Tot slot nog even dit: er zijn nu discussies aan de gang of de marathon al dan niet terecht is afgebroken. Maar als organisatie neem je toch nooit de juiste beslissing.
Ik ga me nu lekker rustig voorbereiden op mijn volgende marathon in New York: hoop dat het daar ietsie betere weersomstandigheden zijn.
gepost door Asman op
8:47 a.m.
4 reacties:
Nou Jan, het was een leuk weerzien en vele kunnen zeggen dat ze een marathon in 25 km hebben kunnen volbrengen. Ik had trouwens ook diverse keren dat iemand mijn riep en ik niet wist wie dat was.
Verstandige beslissing om uit te stappen : dit was echt niet meer normaal.
Het zal een marathon worden om nog lang over na te kaarten.
Leuk om je eens in real life gezien te hebben.
Voor jou was het wellicht een verstandige beslissing geweest maar voor lopers al Erica (32km) en Rinus (36km) absoluut niet. Juist bij hun heeft R'dam enorm gefaald.
Gaaf om je vooraf te spreken en tijden de Marathon kunnen aanmoedigen. Al heb je m niet totaal gelopen vind ik je toch een held. NYCM 2007 wordt een topper voor jou.
Het was een bijzondere marathon en in mijn ogen verstandig om op een gegeven moment de race te stoppen...Maar het moment en hoe het gebracht werd was niet helemaal goed..Achteraf had ik gewoon 5 km door kunnen stampen een een mooie tijd kunnen lopen..maar het liep verplicht anders...Het hele gebeuren heeft een nare na smaak..
Maar verder wel genoten van alles.
Groet rinus.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage